اگر فرزند شما در مورد هویت جنسی یا بیان جنسیت سؤالاتی دارد، احتمالاً شما نیز سؤالاتی دارید. دریابید که برای کمک و حمایت از فرزندتان چه کاری می توانید انجام دهید.
مبانی هویت جنسی چیست؟
جنسیت تعیین شده در بدو تولد و هویت جنسی دو چیز مجزا هستند. جنسیت تعیین شده در بدو تولد معمولا بر اساس آناتومی دستگاه تناسلی خارجی انجام می شود. اما هویت جنسی، حس درونی مذکر، مؤنث بودن یا جنسیتی در امتداد طیف بین مرد و زن است. افراد جنسیت خود را از طریق بیان جنسیت به دیگران منتقل می کنند. این ممکن است از طریق رفتار، لباس و مدل مو انجام شود.
آیا فرزند من ترنسجندر است؟
کودکانی که تراجنسیتی هستند هویت جنسیتی دارند که با جنسیت تعیین شده در بدو تولد مطابقت ندارد.
در بسیاری از موارد، کودکان احساس خود را بیان می کنند. آنها ممکن است به شدت به عنوان پسر یا دختر شناسایی شوند. و گاهی اوقات آنها به عنوان نه یا نه کاملاً مذکر یا مؤنث (غیر دودویی) شناسایی می شوند.
اکثر کودکان 18 تا 24 ماهه می توانند گروه های جنسیتی را تشخیص داده و برچسب گذاری کنند. آنها ممکن است دیگران را به عنوان دختر، زن یا مؤنث معرفی کنند. یا ممکن است به دیگران برچسب پسر، مرد یا مردانه بزنند. اکثراً تا زمانی که به سن 3 سالگی می رسند، جنسیت خود را مشخص می کنند.
با این حال، جامعه تمایل دارد دیدگاه محدودی نسبت به جنسیت داشته باشد. در نتیجه، برخی از کودکان یاد می‌گیرند که به گونه‌ای رفتار کنند که ممکن است نشان دهنده هویت جنسی آنها نباشد. در سن 5 یا 6 سالگی، اکثر کودکان در مورد جنسیت و ترجیحات سختگیر هستند. این احساسات با افزایش سن انعطاف پذیرتر می شوند.
یادآوری این نکته مهم است که هویت جنسی و بیان جنسیت مفاهیم متفاوتی هستند. هویت جنسیتی کودک همیشه به بیان جنسیتی خاص منجر نمی شود. و بیان جنسیت کودک همیشه به هویت جنسیتی کودک اشاره نمی کند.
عبارات و رفتارهای جنسیتی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برخی رفتارهای حمام، مانند اصرار یک دختر به ایستادن برای ادرار کردن
- بیزاری از پوشیدن لباس شنای جنس کودک که در بدو تولد تعیین شده است
- ترجیح برای لباس زیر که معمولاً توسط جنس متفاوت پوشیده می شود
- تمایل شدید به بازی با اسباب‌بازی‌هایی که معمولاً به جنس دیگری اختصاص داده می‌شود
برای برچسب زدن به فرزندتان عجله نکنید. با گذشت زمان، فرزند شما همچنان به شما می گوید که چه چیزی درست است.
چگونه می توانم از یک کودک تراجنسیتی یا کودکی که در بدو تولد با جنسیت تعیین شده مطابقت ندارد حمایت کنم؟
به احساسات فرزندتان در مورد هویت جنسی گوش دهید. بدون قضاوت با فرزندتان صحبت کنید و سوال بپرسید. برای حمایت از فرزندتان می توانید:
- به فرزندتان اجازه دهید جنسیت خود را در جمع یا در فعالیت های خانوادگی بیان کند. انجام این کار مهم است حتی اگر باعث ناراحتی شما یا شخص دیگری شود.
- به فرزندتان اجازه دهید به دوستان، فعالیت ها یا منابع با تنوع جنسیتی دسترسی داشته باشد.
- تصور نکنید که بیان جنسیت فرزندتان نوعی شورش یا سرکشی است.
- سعی نکنید فرزندتان را به دلیل ابراز جنسیت شرمنده یا تنبیه کنید.
- اجازه ندهید دیگران در خانواده شما بیان جنسیت فرزندتان را تحقیر یا مسخره کنند.
- بدانید که تجربه تبعیض تقصیر فرزند شما نیست.
همچنین، سعی کنید انتظاراتی که ممکن است در مورد آینده فرزندتان داشتید را کنار بگذارید. درعوض، روی چیزهایی تمرکز کنید که باعث شادی و امنیت فرزندتان می شود. کودکی که با والدین حامی و مراقبان زندگی می کند احتمالاً کودک شادتری خواهد بود.
فرزند من به چه نوع مراقبت های بهداشتی نیاز دارد؟
فرزند شما به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی محترم و آگاه نیاز دارد. با ارائه دهنده فرزندتان در مورد هویت جنسی و رفتارهای فرزندتان صحبت کنید. ممکن است ارائه‌دهنده فرزند شما کار با یک متخصص را توصیه کند. اگر در یافتن ارائه‌دهنده آموزش هویت جنسی مشکل دارید، از یک گروه پشتیبانی بخواهید تا یک متخصص را معرفی کند.
انتقال اجتماعی چیست؟
گذار اجتماعی مرحله ای برگشت پذیر است که در آن کودک به طور جزئی یا کامل در نقش جنسیتی ترجیحی زندگی می کند. این می تواند شامل تغییر مدل مو، لباس، ضمایر و احتمالاً نام باشد. تحقیقات محدود نشان می دهد که انتقال اجتماعی ممکن است به کاهش افسردگی یا اضطراب کودک در مورد هویت جنسی کمک کند.
چگونه می توانم از فرزندم دفاع کنم؟
ممکن است نگران باشید که فرزند ترنسجندر شما طرد شده و تبعیض را تجربه کند. همچنین ممکن است نگران باشید که فرزندتان در مدرسه یا جامعه شما آسیب فیزیکی ببیند. حمایت از فرزندتان ممکن است به جلوگیری از این اتفاقات کمک کند. این مراحل را انجام دهید:
- با خانواده های دیگری که دارای فرزندان متفاوت جنسی هستند ارتباط برقرار کنید.
این می تواند به کاهش انزوایی که ممکن است شما و فرزندتان در آن قرار داشته باشید کمک کند. به دنبال یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین باشید.
-
با مدرسه و معلمان و حتی پرستار کودک فرزند خود کار کنید.
با آنها در مورد نحوه جلوگیری یا جلوگیری از تعصب و قلدری قبل از شروع صحبت کنید. بخواهید که آموزش جنسیت در توسعه کارکنان گنجانده شود.
همچنین برنامه ای برای نحوه برخورد با فرزندتان در مدرسه و اینکه فرزندتان از کدام حمام استفاده می کند، تهیه کنید. صحبت با مدرسه فرزندتان در مورد چگونگی تفسیر قوانین مربوط به شرکت در فعالیت های تیمی، باشگاهی و شبانه مفید است. انتخاب کنید که آیا می خواهید اطلاعات مربوط به هویت جنسی فرزندتان را با والدین دیگر به اشتراک بگذارید.
اگر فرزند شما در مدرسه مورد آزار و اذیت یا تبعیض قرار می گیرد، با مدیران مدرسه صحبت کنید. اگر سیستم مدرسه نتوانست مشکل را حل کند، گزینه های قانونی خود را بررسی کنید.
-
با جامعه خود ارتباط برقرار کنید.
خارج از مدرسه، با مؤسسات محلی کار کنید تا آنها را برای کودکان دارای تنوع جنسیتی و ترنسجندر ایمن تر کنید. همچنین حمایت یا داوطلب شدن از گروه‌های تنوع جنسیتی را برای یادگیری بیشتر و کمک به دیگران در نظر بگیرید.
هویت جنسی فرزندتان هرچه که باشد، تکالیف خود را انجام دهید و به دنبال مراقبت مناسب باشید. ابراز محبت و پذیرش به کودکان کمک می کند تا در بدن خود و در دنیا احساس راحتی کنند.
