بیماری سل در کودکان زیر 15 سال (که سل اطفال نیز نامیده می شود) یک مشکل بهداشت عمومی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا نشانگری برای انتقال یک بیماری مزمن و خطرناک است. نوزادان و کودکان خردسال بیشتر از کودکان بزرگتر و بزرگسالان در معرض ابتلا به اشکال تهدید کننده بیماری هستند (مانند مننژیت). در میان کودکان، بیشترین تعداد موارد سل در کودکان کمتر از 5 سال و در نوجوانان بزرگتر از 10 سال دیده می شود.
- در سال 2021، ایالات متحده آژانس های بهداشت ایالتی، محلی و منطقه ای در مجموع 7882 مورد سل را به CDC گزارش کردند.
- در سال 2021، 317 مورد بیماری سل در میان کودکان 14 ساله یا کمتر در ایالات متحده وجود داشت.
- در سال 2021، 4 درصد از ایالات متحده موارد سل در کودکان کمتر از 15 سال رخ داده است.
همچنان اکثریت (61.3٪) مردان افراد مبتلا به بیماری سل را به طور کلی نشان می دهند. این درصد برای مردان در مقایسه با زنان برای هر گروه سنی بیشتر بود، به جز برای کودکان 5 تا 14 ساله (46٪ مرد و 54٪ زن).
حقایق اساسی سل و خطراتی که می تواند کودک را تحدید کند
سل توسط یک باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. باکتری سل از طریق هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. هنگامی که فرد مبتلا به بیماری سل ریه یا گلو سرفه می کند، صحبت می کند یا آواز می خواند، باکتری سل وارد هوا می شود. افراد نزدیک ممکن است در این باکتری ها تنفس کرده و آلوده شوند.
افراد مبتلا به سل ریه یا گلو می توانند باکتری را به دیگرانی که هر روز با آنها می گذرانند گسترش دهند. با این حال، کودکان کمتر احتمال دارد که باکتری سل را به دیگران سرایت دهند. این به این دلیل است که اشکال بیماری سل که بیشتر در کودکان دیده می شود معمولاً کمتر از اشکالی که در بزرگسالان مشاهده می شود مسری هستند. پرستار کودک می تواند نقشی تعیین کننده در عدم انتقال بیماری داشته باشد.
همه افراد آلوده به باکتری سل بیمار نمی شوند. در نتیجه، دو وضعیت مرتبط با سل وجود دارد:
- عفونت نهفته سل و بیماری سل
- بیمار مبتلا به سل
عفونت نهفته سل در کودکان ، افراد مبتلا به عفونت نهفته سل:
معمولاً آزمایش پوست یا آزمایش خون که نشان دهنده عفونت سل است انجام دهید.
آنها باکتری سل در بدن خود دارند، اما باکتری ها فعال نیستند.
آنها بیمار نیستند و علائمی ندارند.
نمی تواند باکتری را به دیگران منتقل کند. و اغلب تحت معالجه قرار می گیرند تا از ابتلا به بیماری سل جلوگیری کنند.
بیماری سل اگر باکتری سل در بدن فعال شده و تکثیر شود.
معمولاً آزمایش پوست یا آزمایش خون که نشان دهنده عفونت سل است انجام دهید.
آنها از باکتری های سل که فعال هستند بیمار هستند (به این معنی که در حال تکثیر و تخریب بافت بدن خود هستند).
معمولاً علائم بیماری سل را دارند.
پس از آلوده شدن به باکتری سل، کودکان بیشتر از بزرگسالان به بیماری سل مبتلا می شوند و سریعتر بیمار می شوند.
تایید تشخیص بیماری سل در کودکان با آزمایش آزمایشگاهی می تواند چالش برانگیز باشد. این بخاطر این است که:
جمع آوری نمونه های خلط از نوزادان و کودکان خردسال دشوار است. و آزمایشات آزمایشگاهی مورد استفاده برای یافتن سل در خلط احتمال کمتری دارد که در کودکان نتیجه مثبت داشته باشد. این به دلیل این واقعیت است که کودکان بیشتر به بیماری سل ناشی از تعداد کمتری از باکتری ها (بیماری پائوسی باسیلاری) مبتلا می شوند.
به این دلایل، تشخیص بیماری سل در کودکان اغلب بدون تایید آزمایشگاهی و در عوض بر اساس ترکیبی از عوامل زیر انجام می شود:
- علائم و نشانه های بالینی که معمولاً با بیماری سل همراه است
- نتیجه آزمایش پوستی توبرکولین (TST) یا آزمایش خون سل مثبت (IGRA)،اشعه ایکس قفسه سینه که دارای الگوهایی است که معمولاً با بیماری سل مرتبط است
- سابقه تماس با فرد مبتلا به بیماری سل عفونی.
آزمایش سل در کودکان
در صورت عدم وجود علائم، معمولا تنها علامت عفونت سل، واکنش مثبت به آزمایش پوستی سل یا آزمایش خون سل است. آزمایش پوستی سل در کودکان بی خطر تلقی می شود و بر آزمایش خون سل برای کودکان کمتر از 5 سال ترجیح داده می شود.
همه کودکانی که تست عفونت مثبت، علائم سل، یا سابقه تماس با فرد مبتلا به بیماری سل عفونی دارند، باید تحت ارزیابی پزشکی قرار گیرند. ارزیابی های پزشکی برای بیماری سل شامل عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه و معاینه فیزیکی برای رد بیماری سل است و باید قبل از شروع درمان برای عفونت نهفته سل انجام شود.
